203-270r., autor ostatniego wielkiego systemu starożytności, wstydził się, że posiada ciało, wzorował sie na Platonie, Arystotelesie i Filonie (gradualistyczna koncepcja metafizyki), autor "Ennead"
W świecie panuje dualizm, świat boski jest odrębny od doczesnego, ale świat doczesny wywodzi sie od Boga. Podobnie jak wszystko inne wywodzi sie od istot bardziej doskonałych. Kolejne postaci są emanacją bytu.
Hipostazy są emanacją absolutu, istnieją trzy hipostazy: duch, dusza i materia. Na początku jest absolu, z niego emanuje świat ducha-idealny (u Platon był to I stopień), z niego świat dusz, a z niego materia, która jest kresem emanacji.
Dusza ludzka składa sie w dwóch części: niżeszej i wyższej. Wyższa jest wolna od niedoskonałości. Dusza schodzi do świata cielesnego, aby gopodnieść, ale może przez to stracić łączność ze światem idealnym.
Przez wysiłek poznawczy, estetyczny i moralny. Poznanie to zbliżanie się do Boga za pomocą intuicji, którą ma umysł. Przez sztukę: sztuka urzeczywistnia idee. Przez cnoty: oczyszczające i upodabniające duszę do Boga.