Serce – czynność bioelektryczna

Rozrusznikiem dla potencjałów czynnościowych mięśnia sercowego, które wyprzedzają skurcz, jest tkanka układu przewodzącego. Błona komórkowa komórek tkanki układu przewodzącego odznacza się zdolnością do rytmicznej spontanicznej depolaryzacji. Komórki tworzące węzeł zatokowo-przedsionkowy depolaryzują się najszybciej w stosunku do pozostałych komórek tkanki układu przewodzącego. W związku z tym węzeł zatokowo-przedsionkowy stanowi ośrodek pierwszorzędowy, narzucając swój rytm całemu sercu. Depola

Serce – zapis EKG. załamki, kierunek ich wychylenia ku górze czy ku dołowi od linii izoelektrycznej, ich amplitudę, czas trwania, częstotliwość występowania i kształt, odcinki, czyli czas trwania linii izoelektrycznej pomiędzy załamkami, odstępy, obejmujące łączny czas trwania załamków i odcinków. załamek P- czas przeprowadzenia depolaryzacji w przedsionkach. Odcinek PQ- czas przejścia depolaryzacji przez węzeł i pęczek przedsionkowo- komorowy. Odstęp PQ- czas przewodzenia depolaryzacji do węzła

Serce – czynność mechaniczna. Skurcz i rozkurcz przedsionków i komór powtarzają się cyklicznie, w spoczynku w rytmie 1,2 Hz (72 na minutę). Jeden cykl trwa około 800 ms. Pierwszy kurczy się mięsień przedsionków i krew wypełniająca jamy przedsionków zostaje wtłoczona do komór przez otwarte ujścia przedsionkowo-komorowe prawe i lewe. Następnie rozpoczyna się skurcz komór, fazą skurczu izowolumetrycz -nego. Zastawki przedsionkowo-komorowe prawa - trójdzielna i lewa - dwudzielna zamykają się, napięc

Serce – krążenie wieńcowe Krew tętnicza dopływa do mięśnia sercowego przez dwie tętnice wieńcowe, lewą i prawą. W warunkach prawidłowych pomiędzy tymi tętnicami nie ma połączeń za pośrednictwem naczyń o większej średnicy. W przypadku zaczopowania jednej z tętnic wieńcowych druga tętnica nie może jej zastąpić. Przepływ krwi przez naczynia wieńcowe a zwłaszcza przez lewą tętnicę, jest ściśle uzależniony od fazy cyklu pracy serca i od ciśnienia w aorcie. W fazie rozkurczu krew przepływa swobodnie p

Serce – czynniki zmieniające przepływ wieńcowy Zarówno czynniki nerwowe, jak i humoralne zmieniają przepływ krwi przez naczynia wieńcowe. Nagle występujące znaczne niedotlenienie mięśnia sercowego kilkakrotnie zwiększa przepływ wieńcowy. Z komórek niedotlenionego mięśnia sercowego uwalnia się adenozyna i adenozyofosforany, również prostaglandyny PGE2, histamina i cholina, które to związki działają silnie rozkurczające na błonę mięśniową tętnic wieńcowych. Wzrost prężności dwutlenku węgla we krwi

<3