Psychodynamiczna psychoterapia. Współczesne koncepcje

definicja psychiatrii psychodynamicznej (Gobbard)

psychiatria psychodynamiczna jest taką koncepcją procesu i diagnozy i terapii, w której myśli się o pacjencie i klinicyście w kategoriach nieświadomych konfliktów, deficytów, zniekształconych struktur wewnątrzpsychicznych i relacji z obiektem wewnętrznym,

wstępne warunki stosowania psychoanalizy

gotowość do udziału w 4-5 sesjach (50minut) w tygodniu przez 2-5 lat; względnie dojrzałą odobowość pacjenta, fobrą sytuację życiową, motywację do długotrwałego kontaktu; zdolność do tolerowania frustracji; zdolność do stabilnego związku terapeutycznego

cele terapii psychodynamicznej

reorganizacja srtuktury charakteru człowieka; przede wszystkim poznanie, rozumienie siebie; korekcja tozwojowych odchyleń u dojrzałej osobowości

wady terapii psychodynamicznej

koszty i czas, brak udokumentowania skuteczności ze względu na wieloletni czas trwania terapii (i długi czas ewentualnej obserwacji)

egodystoniczny

wewnętrzne niedoskonałości, subiektywnie postrzegane jako nieakceptowalne lub niepożądane; osoby mają motywację do tego, aby zmienić dane aspekty siebie

egosyntoniczne

aspekty są postrzegane jako akceptowane lub pożądane, zwykle nie wymagają zmiany

psychoanalityczna i psychodynamiczna psychoterapia (wglądowa)

jest oparta na psychoanalitycznej teorii i praktyce. Może być infywidualna lub grupowa, długo i krótkoterminowa

psychoanalityczna i psychodynamiczna psychoterapia

fundamentalną zasadą jest pogląd, że negatywny stres (distress) spowodowany jest przez niświadome konflikty bądź pozostaje pod ich wpływem

psychoanalityczna i psychodynamiczna psychoterapia (wglądowa)

daje pacjentowi rzetelne warunki do eksplorowania seobodnych skojarzeń, wspomnień, fantazji, uczuć i snów dotyczących przeszłości i teraźniejszości

psychoanalityczna i psychodynamiczna psychoterapia (wglądowa)

przedmiotem szczególnej uwagi są interakcje z terapeutą, które stwarzają okazję do ponownego przeżycia, zanalizowania i przepracowania sytuacji z wcześniejszego i obecnego życia

psychoanalityczna i psychodynamiczna psychoterapia (wglądowa)

związek pacjent-terapeuta obejmuje przeniesienie, możliwe jest też przeciwprzeniesienie i regresja

psychoanalityczna i psychodynamiczna psychoterapia (wglądowa)

celem terapii jest umożliwienie pacjentowi zrozumienie natury jego/jej konfliktów tak, aby decyzje mogły być podejmowane w oparciu o to rozumienie, zamiast być konsekwencją tych konfliktów

stosowanie eksploracyjnej formy psychoterapii psychodynamicznej

polega na analizie i uświadamianiu obron, przeniesienia, wewnętrznych konfliktów

stosowanie wspierającej formy psychoterapii psychodynamicznej

ma na celu wzmocnienie obron i stłumienie konfliktów (supresja tłumienia)

supresja tłumienia (w psychoanalizie)

świafome odwrócenie uwagi od pewnej -aktualnie świadomej - treści psychicznej, na dkutek czego ta myśl staje się przedświadoma.Np. gdy rozmawiam z kimś, to przychodzi mi na myśl pewien drażliwy temat, ale stwierdzam, że treść będzie niestosowna i pomijam

psychodynamiczna psychoterapia wglądowa

pogłębienie poznania własnej mieświadomości przez pacjenta, co powszechnie rozumiane jest jako osiągnięcie wglądu

psychodynamiczna psychoterapia wspierająca

celem jest utrzymanie lub odzyskanie zwykłego dla danej jednostki poziomu funkcjonowania

psychodynamiczna psychiatria (Gabbard)

konflikty mogą zachodzić pomiędzy: pragnieniem a obroną przed nim; odmiennymi celami i priorytetami różnych wewnętrznych części osobowości; impulsami a zinternalizowanymi wymogami rzeczywistości

psychodynamiczna psychoterapia wglądowa

kontakt twarzą w twarz w pozycji siedzącej, okazjonalnie farmakoterapia, 1-3 sesji w tygodniu (30-1h) od kilku tygodni do kilku lat

psychodynamiczna psychoterapia wspierająca

psycjofarmakoterapia, hospitalizacja, terapia zajęciowa, kontakty z rodziną, inni terapeuci i ich oddziaływania, od codziennych sesji do spotkań raz na kilka miesięcy (kilka minut do 1h) przez okres od jednego spotkania do niekiedy końca życia

psychodynamiczna psychoterapia wspierająca

sytuacja kryzysowa w życiu, osobowość od fojrzałej, dojrzałej z poważnymi deficytami do psychotycznej. Minimalne zdolności do zeiązku terapeutycznego. Problemy z testowaniem rzeczywistości

koncepcje psychoanalityczne u psychodynamicznych terapeutów

teoria dwóch instynktóe Freuda; teoria relacji z obiektem; psychologia self i psychologia ego

założenia teorii dwóch instynktów

psychiczne procesy nie są przypadkowe, ale rządzą nimi pewne prawa

koncepcja determinizmu

psychiczne procesy nie są przypadkowe, ale rządzą nimi pewne prawa

założenia teorii dwóch instynktów

emocje mają pewną autonomię i mogą być odrywane od treści, z którymi pierwotnie były związane i przemieszczane z innej sfery psychiki

założenia teorii dwóch instynktów

3. procesy psychiczne są dynamiczne i stale dążą do rozładowania energii z nimi związanej

założenia teorii dwóch instynktów

4. treści trudne do świadomego tolerowania są wypierane do nieświadomych sfer psychiki

założenia teorii dwóch instynktów

istnieją konflikty wewnętrzne (intrapsychiczne) pomiędzy pewnymi sferami psychiki

założenia teorii dwóch instynktów

6. infantylne procesy psychiczne mają ważne znaczenie jedynie wtedy, gdy odpowiadają dziecięcym pragnieniom. Charakterystyczne dla okresu dziecięcego sposoby przeżywania w istotny sposób wpływają na stan psychiczny osoby dorosłej wówczas, kiefy uaktywniaj

założenia teorii dwóch instynktów

7. psychoseksualne tendencje obecne są już w dzieciństwie. Seksualność i agresywność dorosłego człowieka uwarunkowana jest tozeojem tych popędów od najwcześniejsxych stadiów rozwoju psychicznego

teoria relacji z obiektem (Melanie Klein)

dziecko początkowo nie dysponuje całościowym obrazem matki i odnosi się jedynie do jej części - piersi, która przeżywana jest jako „dobra pierś” wtedy gdy pojawia się i jako „zła pierś” gdy się od niego oddala

„dobra pierś”

to zaczątek idealnego obrazu, a jej nieobecność przeżywana jest jako prześladowanie ze strony złej matki

psychologia self Kohut

w procesie kształtowania się self powstają u dziecka wyidealizowane wyobrażenia na swój temat, w których zlewa się ono w psychologiczną całość z obiektem

psychologia self Kohut

jeśli nie wykształci się odpowiednio dojrzałe poczucie własnej tożsamości, to wówczas jednostka cierpi z powodu patologicznego narcyzmu

psychodynamiczna psychoterapia (zastosowanie)

w leczeniu wszelkich zaburzeń psychicznych (czasami jako jedna z wielu metod), warunkiem optymalnej PP jest precyzyjna diagnoza

psychodynamiczna psychoterapia (zastosowanie)

najlepsze wyniki u osób: z neurotycznym poziomem zaburzeń, zdolnych do psychologicznej refleksji; obserwowania własnych uczuć bez podejmowania działań na ich podstawie; do stosowania rozumienia mechanizmów własnych reakcji w celu łagodzenia objawów

psychodynamiczna psychoterapia wspierająca

jest wskazana dla bardzo zdrowych osób napotykających poważne stresory oraz fla pacjentów ciężko lub przewlekle chorych z deficytami ego (może trwać od kilku dni do kilku lat)

terapia wspierająca w PP

dla poziomu psychotycznego

w Psychodynamicznej P

zachowanie przez terapeutę pewnej neutralności

przebieg PP

to zmieniająca się równowaga pomiędzy występującymi naprzemiennie fazami oporu i przeniesienia, umożliwiającymi poznanie kolejnych warstw nieświadomego materiału psychicznego, a w dalszej kolejności zmianę przeżywania i zachowania w procesie przepracowani

związek psychoterapeutyczny

oznacza relację pacjent-terapeuta, umożliwiającą prawidłowe leczenie chorego i świadomie przez oboje akceptowaną

przeniesienie

powtórzenie w telacji do terapeuty przeżyć analogicznych do wczesnodziecięcych w stodunku do osób znaczących

przeciwprzeniesienie

przeżycia terapeuty w stosunku do pacjenta, które wpływają na proces psychoterapii

opór

dotyczy trudności, jakie napotyka pacjent w poznawaniu treści i mechanizmów seoich nieświadomych przeżyć (określanych mianem obron, mechanizmów obronnych

mechanizmy obronne

to automatyczne procesy psychiczne, które chronią jednostkę przed lękiem i przed świadomością wewnętrznych lub zewnętrznych zagrożeń lub stresorów. Jednostka jest często nieświadoma tych procesów, kiedy one zachodzą

techniki PP wspierającej

1. rozpoznanie obron pacjenta, 2. osiąganie i utrzymywanie związku terapeutycznego, 3. dostarczanie „podtrzymującej relacji sytuacji”, 4. organizowanie procesów poznawczych pacjenta, 5. stałe uwzględnianie stanu przeniesienia, 6. wyrażanie uczuć pacjenta,

przebieg PP wglądowej

związek terapeutyczny, przeniesienie, przeciwprzeniesienie, opór, przepracowanie

PP przeprowadza się na trzech osiach: oś 1

1. zdrowego i zaburzonego funkcjonowania osobowości (ocena osobowości na kontinuum od zdrowia (brak zaburzeń osobowości) poprzez poziom neurotycznych zaburzeń, borderline, do psychotycznych zaburzeń osobowości)

PP przeprowadza się na trzech osiach: oś 2

profil psychicznego funkcjonowania

PP przeprowadza się na trzech osiach: oś 3

układu objawów, włącznie z indywidualnymi różnicami (subiektywnego doświadczania objawów, uwzględnia jednostki chorobowe wyróżnione w DSM-4, których charakterystyka jest znacznie poszerzona, przede wszystkim o opis wewnętrznych przeżyć typowych dla poszcz