polski kart

symbolizm

Kierunek artystyczny, sposób wyrażania treści dzięki symbolom, łączy się z konwencją symboliczną

panteizm

pogląd filozoficzny, religijny utożsamiający Boga z przyrodą

krzak dzikiej róży:

piękno, siła, życie, energia, młodość, zdrowie, wytrwałość

limba

śmierć, starość, agonia, słabość, brzydota, poddanie się

"Krzak dzikiej róży"

Cykl składający się z 4 sonetów, w którym występują elementy impresjonizmu i symbolizmu. Tartry wysokie były inspiracją tego cyklu, autor ukazywał w swoich utworach elementy symbolizmu nie tylko aby ukazać krajobraz a coś znacznie głębszego.

symbolizm zakładał

że jest niewyrażalny, więc główną rolą poezji jest sugerowanie i wprowadzanie w stan niepokoju

środowisko tatrzańskie

symbolizuje życie jako kontrast- młodość- starość, piękno- brzydota, równoważą się i dopełniają krajobraz. To róża kiedyś będzie jak ta brzydka limba. A limba była kiedyś piękna jak ta róża. Pocztówka poetycka pełen wyraz życia, to jako metaforę życia

cechy konwencji symbolicznej

symbole, bogata metaforyka, elementy baśniowe, szczególny nastrój

"Z chałupy"

realizm, naturalizm, przedstawia polska wieś, zaangażowanie społeczne

"Hymny Gnijące mu światu"

ekspresjonizm, katastrofizm

"Księga ubogich"

franciszkanizm

"Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach"

impresjonizm, symbolizm

Sonety Z Chałupy

Jest to cykl 40 sonetów, przedstawiają polska wieś z perspektywy człowieka. Uwrażliwia czytelników na problem ubóstwa i trudu życia, co klasyfikuje go do przemijającej epoki pozytywizmu. Opisy, opis świata surowy skupia się na nędzy.

konwencja realistyczna z chałupy

memesis, dążenie do odwzorowania rzeczywistości świata współczesnego. Złudzenie prawdopodobieństwa, wydarzeń, postaci, miejsca i czasu. Obiektywizm mówiącego (narrator, p. l, bohaterowie), język autentyczny dostosowany do środowiska bohaterów.

Konwencja naturalistyczna Z Chałupy

skrajny obiektywizm, (brak komentarza, ograniczenie się do zaobserowania środowiska), ukazywanie życia nizn społecznych, eksponowanie brzydoty i nędzy, kalectwa, nałogów, człowiek jako część natury

Sonet I "Z Chałupy"

Sonet opisuje środowisko wiejskie, chałupy, zwierzęta i zabudowę. Domy opisane są jako nędzne i ubogie, a także kolorowe i swojskie. Refleksja dotyczy wspomnień, które są bezcenne, ukazują że pomimo nędzy, są pozytywy j wraz z wiekiem wszystko doceniamy.

Sonet ma charakter autobiograficzny ("Z Chałupy)

utożsamia się poprzez wersy pierwszoosobowe, występuje konwencja realistyczna: prawdopodobny krajobraz oraz elementy świata przedstawionego. Wieś przypomina realia prawdziwe a p. l wspomina o wspomnieniach.