Tekst idealizujący słowiańskość, przyszłość pokazana optymistycznie, brak jest walki fizycznej. Walka tylko słowem. Poemat aluzyjny i traktat polityczny. Jabłko oraz miecz są przedmiotami magicznymi
nawoływał słowian do wiary, swobody. Eksponował kryzys cywilizacji zachodniej. Słowianie jako naród wybrany, nieskażony cywilizacją, ale racjonalny, co stanowiło o jego sile. Wyrazem siły miały być rydykalne dogmaty katolicyzmu.
czytał Zoriana, był dla niego autorytetem. Chciał odkrywać korzenie słowiańszczyzny. Doceniał dążenia na rzecz ochrony dziedzictwa słowian. Uważał Tatry za uosobienie sił słowiańszczyzny.
Pisarstwo historycznie. Autor starał się ukazać słowiańskie obyczaje. Sacrum i profanum – natura i gród. Przybliżenie obrzędów, takich jak Noc Kupały i postrzyżyny. Dąb jako święte drzewo.
