geografia parki

Obejmuje środkową część Sudetów z unikatową rzeźbą płytową zbudowaną z piaskowców (ciosowych) i margli, w których wytworzyły się osobliwe formy rzeźby – liczne labirynty i głębokie rozpadliny.

góry stołowe

Obejmuje znaczną część obszaru źródłowego Wisłoki, będący fragmentem głównego grzbietu karpackiego. Silnie pocięty licznymi potokami, które tworzą głębokie wąwozy, z mozaiką roślinności leśnej. Liczne wychodnie skał fliszu karpackiego.

magurski

Obejmuje obszar połonin wraz z otaczającymi je lasami bukowymi. Piętro roślinności wysokogórskiej – brak piętra boru górnoreglowego i kosodrzewiny.

bieszczadzki

Obszar staroglacjalny wysoczyzny morenowej. Znajduje się jedyny na świecie ośrodek hodowli żubra. Najstarszy park narodowy w Polsce.

białowieski

Obejmuje fragment pradoliny Wisły w Kotlinie Warszawskiej wraz z dużym kompleksem leśnym Puszczy Kampinoskiej, z charakterystycznymi wydmami powstałymi wskutek działania procesów eolicznych oraz licznymi zabagnieniami w obrębie pradoliny.

kampinowski

Usytuowany w zachodniej części wyspy z cofającym się wybrzeżem klifowym. Występuje roślinność nadmorska. Licznie reprezentowane są ptaki.

woliński

Obejmuje największy i najbardziej naturalny w Europie Środkowej kompleks torfowisk i bagien o powierzchni ok. 90 000 ha. Siedlisko wielu ptaków m.in. wodniczka, rybitwa czarna, orlik grubodzioby. Park o największej powierzchni w kraju.

biebrzański

Obejmuje grzbiet masywu ze szczytem Diablak (1725 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Beskidów Zachodnich. Zaliczany jest do Korony Gór Polski. Z północy otoczony lasami mieszanymi, w których dominują roślinności.

babiogórski

Obejmuje część wybrzeża środkowego z ruchomymi wydmami nadmorskimi (paraboliczne wydmy). Roślinność typowo nadmorska – mikołajek, turzyca. Przybrzeżne jeziora.

słowiński

Zajmuje rozległy obszar podmokły u ujścia Warty do Odry. Bogata roślinność wodna – grzybieni biały, grążel żółty. Unikatowa ostoja ptactwa wodnego i błotnego.

ujścia warty

Obejmuje Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie o równinnej rzeźbie z licznymi jeziorami krasowymi, torfowiskami i bagnami. Specyficzna roślinność tundrowa – wierzba lapońska, turzyce. Liczne gatunki ryb i ptaków.

poleski

Obejmuje fragment pojezierza Mazurskiego, część obszar rzeźby młodoglacjalnej z licznymi kemami, ozami. Występują tu torfowiska i rozległa niska, zrujnowana bagna. Można spotkać tu siedlisko bobra, który jest symbolem parku

wigierski

Obejmuje zachodnią część Sudetów, zbudowaną ze skał metamorficznych (łupki krystaliczne) i magmowych (granity). Występują tutaj liczne doliny, kotły lodowcowe, wodospady. Charakterystyczny gatunek: muflon.

karkonoski

Obejmuje obszar piaszczystej równiny sandrowej (Wielki Sandr Brdy), urozmaiconej przez liczne wydmy, jeziora polodowcowe i jeziora wytopiskowe. Roślinność: bory sosnowe.

bory tucholskie

Obejmuje część Roztocza Środkowego z bogatą różnorodnością geologiczną (skały węglanowe, margle). Występują rozległe wąwozy i wodospady krasowe. Park chroni lasy jodłowe.

roztoczański

Obejmuje obszar gór Gorce. Bogata różnorodność roślinna. Charakterystyczny gatunek: salamandra plamista.

gorczański

Obejmuje najwyższe polskie góry, cechujące się zróżnicowaną rzeźbą i dużymi różnicami wysokości. Część Wschodnia zbudowana ze skał krystalicznych – wyższa z ostrymi szczytami i graniami. Część Zachodnia zbudowana ze skał osadowych

tatrzański

Obejmuje bagienna dolinę rzeki Narew w kompleksie obszarów wysoczyzny morenowej. Rzeka ta płynie wieloma korytami, meandrując. Tworzy liczne jeziora oraz rozlewiska. W parku znajdują się ostojowiska dla ptaków wodnych.

narwiański

Obejmuje pasma górskie z wapiennymi skałkami (m.in. Trzy Korony). Przełom Dunajca stanowi jedną z największych atrakcji parku. Charakterystycznymi roślinami są mniszek pieniński i chryzantema Zawadzkiego.

pieniński

Obejmuje południową część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajdują się tu liczne formy krasowe – ostańce skalne (np. Maczuga Herkulesa), jaskinie, doliny krasowe (np. Dolina Prądnika).

ojcowski

Obejmuje część kompleksu leśnego Puszczy Drawskiej, położoną na równinie sandrowej (Równina Drawska). Występują głęboko wcięte doliny rzeczne. Typowa fauna to: bielik, orlik krzykliwy, bocian czarny, bóbr, wydra.

drawieński

Obejmuje obszar polodowcowy zbudowany z glin, piasków i żwirów zwałowych. Występują liczne rynny polodowcowe z jeziorami, kemami i ozami. Silnie przekształcone lasy – główny gatunek pierwotny to dąb.

wielkopolski

Obejmuje obszar Gór Świętokrzyskich, zbudowany z piaskowców i kwarcytów, poprzecinany głębokimi dolinami rzecznymi. Najwyższym szczytem jest Łysica (612 m n.p.m.). Charakterystyczne są gołoborza i puszcze jodłowe.

świetokrzyski