1. kanti
Mi ŝatas kanti.
Vi bonvolu kanti!
La homoj stariĝis kaj komencis kanti.
Estas via vico kanti.
Kriu eĉ raŭke, sed kanti ne ĉesu.
Kelkfoje mi aŭdas mian patron kanti en la banejo.
Ĉar li ne bone kantas, li ne ŝatas sole kanti.
Ŝi pli bone kapablas kanti, ol iu alia en ŝia klaso.
Venu kanti kun mi.
Mi esperas kanti pli bone venontfoje.
Subite, mia patrino komencis kanti.
Kato manĝinta kanarion tamen ne kapablas kanti.
Tuluzo, kuraĝa urbo, lernis kanti.
Ĉiufoje, kiam mi iras al Parizo, mi venas al Sacré-coeur por eksidi sur la ŝtupoj aŭskultante homojn kanti kaj muziki.
Linda ekstaris por kanti.